a. Contestacio litis et iuramentum calumpnie.
Conparentibus in iudicio coram domino archyepiscopo
suprascripto C procuratore Petri actoris ex una parte
et A procuratore dicti R rei ex altera, procuratorio nomine
dictorum dominorum, et lecto ibidem infra scripto
libello per seriem, dictus C procurator actoris, querente
dicto domino archyepiscopo, dixit se credere iuste posse
petere omnia que petebat in libello predicto. dictus vero
A procurator rei, animo contestandi litem negans narrata
prout in ipso libello narrantur, dixit petita fieri
non debere.
Et sic facta est litis contestacio legittime inter eos,
et uterque sollempniter prestitit calumpnie iuramentum.
b. Alius modus super eodem.
Constitutis in iudicio coram domino archyepiscopo suprascripto
P actore et R reo predictis, et lecto ibidem
seriatim libello predicto, per narracionem actoris et responsionem
rei animo contestandi litem facta est litis contestacio
legittime inter eos super ipso libello, et uterque
sollempniter prestitit calumpnie iuramentum et de veritate
dicenda.
c.
Si vero presbyter est qui iurat, non debet tangere
libram, set tantum manum apponere super librum.
In causis matrimonialibus, ubi iuratur de veritate
tantum, prestitam formam in omnibus notarius servare
tenetur, remoto illo verbo calumpnie.
d.
Et quia interdum notarius narrat iuramentum calumpnie
|
|