credimus, qualiter pontificalis ambitio, in imperialis
honoris dispendium, et aliarum
dignitatum secularium conata est, semper
hactenus iura nostra confondere et nostrae potentiae
brachia conculcare, faciens cassare Romanum
principem, ut ad reges et principes
alios faciliorem habeat in sua cupiditate
progressum. Papa quidem non advertens
quot et quanta mundo dissidia ex hujusmodi
turbatione proveniant, tractare non desinit,
qualiter hostes nostros contra nos temporaliter
incitet, et fideles a nostra devotione
subvertat: qui si rebus ordinarie
procedentibus rectitudinis spiritu duceretur,
deberet contra Christicolas arma deponere
et in terrae sanctae subsidium, qua
quolibet inspicimus auxilio destitutam, universaliter
a Christi fidelibus advocare succursum:
praeter alia namque discrimina quae per unionem
sopiendae discordiae inter nos et summum
pontificem procurandam, totus fere jam mundus
potuit evitare: nunc miserabili casui, quem
non sine fidei dispendio audivimus evenisse in
partibus transmarinis fuisset forte salubriter
et accurate provisum: cum ibidem nostram
vel filiorum nostrorum praesentiam,, quam libenter
et frequenter obtulimus, habere potuerit
fructuosam, si petitae per nos multotiens