Aulus Ianus Parrhasius: Epicedion in Hippolytam Sfortiam

Pag 84


Hippomenes et Athlanta iubis, Hortensius oras
cessit ad infernas nec spargit in arbore Bacchum.
Assyrio quanquam saturatum vellus aheno
lanaque Puniceo bis vos infecta veneno
vestiat Oebalius tradatque alimenta Phalantus
luxurię et Ceę venalia dona Minervę,
Mors tamen in cunctos nullo discrimine saevit.
Dulichium Croesus non pręstat Lidius Irum,
non felix Hecaten Lampido Laconica vincit,
dives inopsque simul Letheas tendit ad undas.
huc Mida Lenei doni contemptor avarus
cessit et in Stygiis crevere paludibus aures.
non faciem aut nitidam curat Proserpina formam
invictumque caput: Paridi nam Troia sepulcrum
Aeacidęque dedit, Thersitem et Nerea nigri
non renuere lacus; nec te facundia, Ulysse,
casibus eripuit natique a cęde redemit.
moenia sternit edax et tecta superba vetustas.
ecce iacet Babylon, sęve Tritonidos arces
pyramidumque labor, Thebe bimarisque Corinthus.
denique cuncta cadunt, sed tantum Musa perennes
nos facit et maius longo dat tempore nomen.
haec cineres, haec sola rogos, haec fulmina temnit,
haec titulum et famae decus indelebile servat,
haec tibi busta dabit nullum trepidantia finem.



170




175




180




185




190

Torna all'inizio