n. 76
Mittitur acephala cedula Nicolao de Rocca per Petrum de Vinea.
Credo quod labores asperos homo facilius tolerat quos
mollire potest colloquiis amicorum. Propter quod ego
judiciariae potestatis onus tam imbecillitate corporis
quam officii necessitate difficile sociorum confabulationibus
lenire desiderans, te, carissime, deprecor cum quo
familiarior mihi potest esse collatio, ut litterarum tuarum
solatiis poenas meas frequenter allevies, sciturus
quod tibi etiam verborum lenimenta proficiunt qui laborum
similia pateris detrimenta.
n. 77
Respondet Nicolaus de Rocca magistro Petro de Vinea.
Primis nudatis interulis occurrit oratorius scribentis
affectibus hiis diebus sub dubietate libelliis, qui nec
personam expressim mittentis intitulans nec receptoris
essentiam subfigurans judiciarii ritus ornamento redoluit,
dum labores judiciarios suasione molliri dictaminis
exquisivit. Errasse si quidem videbatur ille succinctus
interpres in invium, dum ad me dyametrum dirigens
lactis indicia de petrae soliditate mungebat. Sed bajulantis
nota conditio ad ipsius receptionem paulisper manum
recipientis provocavit erroneam, et conceptae dubietatis
articulum qualis qualis fidei specie coloravit. Sane,
si verum fatear nec sit mihi missor incognitus, unde dominus
invitari debuerat inde famulus redditur invitatus,
|
|