sunt, neque sunt id quo sunt, ut homo non est quo est homo, id est non
est sua humanitas. Quocirca mutabilia sunt. Laudant igitur theosophi
Deum inmutabilem, quia ita est in se.
Sed cum omnia causativa, ut dictum est, sint mutabilia, quomodo
laudant eum inmutabilem ex causativis? Quia facit ea stare, firmat ea
ut non commoveri possint. Facit ea adstare sicut dicit David: «Mane
adstabo tibi et videbo, quoniam non Deus volens iniquitatem tu es».
Mane, inquit, quando nostra in resurrectione incipiet eternitas, tunc
adstabo tibi indesinenter tibi adherens, et plane videbo quoniam non
placet tibi iniquitas, quia tunc non habitabit iuxta te malignus. Nam
esse Deum et placere iniquitatem opposita sunt. Firmat ea sicut iterum
ait David: «Etenim firmavit orbem terre, qui non commovebitur».
Orbem terre, id est ecclesiam, que dicitur orbis quia in plenilunio quando
revertetur qui peregre profectus est, quando mittet Filius hominis angelos
suos ut colligant de regno suo omnia scandala, perfecta erit ex
omni parte, sicut circuli orbis, et ab illa perfectione non commovebitur,
quia tunc habitabit in Iherusalem superna, ubi perpetua pace fruetur,
unde hic idem David dicit: «Non commovebitur in eternum, qui habitat
in Iherusalem». Sane ante Iherusalem non erit rata inmutabilitas,
dum caro concupiscit adversus spiritum, et dum tot multa et diversa
sunt accidentia que afficiunt orbem terrarum, id est hominem.
Quod vero queris utrum in illa inmutabilitate, quando erimus
sicut angeli Dei in celo, ista accidentia, que modo sunt, et in anima
et in corpore remaneant, non videntur ea remansura, quia tunc in anima
non erit fides et spes et scientia que modo est. Quia cum videbimus
Deus sicut est, et cum venerit id quod perfectum est, evacuabitur quod
ex parte est. Cessabit etiam dolor et gemitus, neque luctus neque
clamor erit ultra, quoniam priora abierunt. Cum itaque tunc erit spiritus
noster et ista non erunt, videtur quod accidentia, que modo comitantur
animam in bonis, non remaneant. De accidentibus, que corporalitatem
sequuntur, iam questio nulla est, cum dicat Dominus: «Celum
et terra transibunt»; non secundum substantiam suam sed secundum
statum dicunt transitivum istud illi qui trutinant culmina rerum.
Et Apostolus ait: «Preterit enim figura huius mundi», et David
«Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt
celi. Ipsi peribunt, tu autem permanebis, et omnes sicut vestimentum
veterascent» quod pertinet ad accidens corporis; corpori enim accidit
|
|