Contra Fortunam sis constans, sis patiens, sis
ferreus, adversi te neque frangat hiems.
Fortuna ridente gemas, plorante ioceris:
ipsa sit auspitium tempus in omne tuum.
Cuncta rotat fortuna rota, qua cuncta rotantur;
sic tenui magnus orbis in orbe perit.
Firmus in adversis piger ad mala, tardus ad iram,
promptus ad obsequium, triste ad omne nefas.
Sis tibi discipulus aliisque magister, et intus
sis tuus, extra sed totus alius eris.
Virtutem pete sed vitium fuge, quod sit honestum
quere, quod utile; quod turpe fugando fuge.
Amplexanda tibi, cleri thesaurus, honestas
et ratio, populis heu ! modo rara comes.
Ne viscosa manus oleoque nec uncta sit, immo,
inter utrumque tenens, respuat omne nimis.
Inter Democritum tristemque Demostena curre,
inde statum libret virgo modesta tuum.
Stillet in ore favus, sed mente resultet oliva,
et non sit totus sensus in ore tuo.
Respue multivagos, stabiles sectare, caduca
pensa, peccantes argue, siste leves.
Dicta minus sint, facta magis, sis parcus in hymnis,
parcus in obprobriis, largus ad omne decus.
Factaque si desint, non desint verba benigna:
nam multos caros mellea lingua parit.
Maiores sectare, pares venerare, minores
instrue; vel iuvenes punge, vel unge senes.
Ebrietatis honus fuge, sperne Cupidinis antrum:
exulat hinc virtus hec ubi iura tenent.
Sibila ne vulgi, nec dona retrograda cures;
extra virtutem sit tua cura nichil.
|
20
25
30
35
40
45
50
|