ut pars palacii illud nullatenus dare potuisset, eo quod ei
pertinere non deberet, sed legibus predicto monasterio Sancti Vincencii
pertinuisset, et pertinere deberet. nos talia audientes interrogavimus
predictum Bernardum et Heroicum, unde illud monasterium
Sancte Marie, cum pertinenciis eius, in parte palacii
pertineret. Qui dixerunt, ut semper sub dominacione palacii
fuisset, et esse deberet, et monasterio Sancti Vincencii nequaquam
pertineret. rursum interrogavimus predictum Maionem abbatem,
quomodo ipsum cenobium Sancte Marie suo monasterio pertinere
deberet. Qui dixit, una cum prefato abbocatore suo, ut olim
ipsum cenobium Sancte Marie constructum fuisset a domna Theoderada
ducissa in Castanieto, propinquo castro Piniano, et tam ab
ea, quam a domno Gysulfo duce filio eius datum fuisse illud monasterium,
cum omnibus suis pertinenciis, in prefato cenobio Sancti
Vincencii, et postea a singulis principibus, seu ab imperatoribus,
qui interfuerunt, per precepta concessum abuisset in eodem monasterio
Sancti Vincencii integras dominaciones suas, quales pars
palacii ex eodem monasterio Sancte Marie abuit. et ex tunc quo
predicta domna Theoderada, et Gysulfus filius eius ipsum monasterium,
cum suis omnibus pertinenciis, in prefato monasterio
Sancti Vincencii fuisset offertum, et usque in tempore domni Adelchis
principis, tam ipse abbas, quam et predecessores eius in sua
potestate et ordinacione tenuisset eundem monasterium Sancte
Marie, cum suis omnibus pertinenciis, et dominasset absque contradiccione
palacii. Nos qui supra, cum talia audissemus, diximus
eidem Maioni abbati, ut si hec precepta, que dixerat, habuisset,
coram nobis ostenderet. et statim coram nobis ostendit unam
chartulam offercionis, quam nos legi fecimus, continentem ita,
et cetera, sicut ibidem legebatur. Cumque iam dicta offercio relecta
est hec contra ipsos, Bernardus et Heroicus pro parte palacii
responderunt, ut non esset veritas, ut ipse Maio abbas, et
predecessores eius in sua potestate et ordinacione tenuisset, et dominasset
|
|