Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, III

Pag 59


Sancte Marie et Sancti Vincencii, subditos monasterio Sancti Vincencii,
situs supra Vulturni flumini fontis, in qua domnus Ylarius
abbas modo preest, et ego sum missus eius, et pro parte et vice
iam dicti monasterii, et tunc per eandem convenienciam dederunt
mihi guadiam [.....] ipsi prenominati Delecto, et Benedicto ante
iam dicto iudice, et predicto Andrea subdiacono et notario, pro
vice sua, et pro parte et vice de ipsi germani sui, eo tinore et
ordine, quatinus ipsi prenominati, et suorum heredibus, amodo et
usque ad viginti anni completi, debent retinere et laborare in parte,
pro parte suprascripti monasterii, et domni abbatis, et pro eius
successoribus inclite curtis, et terris suprascripti monasterii pertinentes,
que esse videntur in iam dicto loco balle Sancti Mauri, infra
suprascripte finis et mensuris, quantum retinuit et laboravit in
parte Petri suprascripti Andree, a parte suprascripti monasterii,
que est continentes ipsa curte et terris de balle Sancti Mauri, et
predicta ecclesia, subiecta et pertinentes suprascripti monasterii, que
est per has finis et mensuris: de primo lato, fini fossatu, qui descendit
da capu da ipse ripe da Fau, et descendit in ipse surgenze,
et descendit ipse fossatu usque in mediu Saone: sunt inde passi
sexcentos quadraginta; de secunda parte, fine via de Fau et vadit
per via ipsa in sursu ad Cerritu Planu, et inde abet passi quingenti
triginta; de tercia parte, fine alia via, que decernit inter hec
terra, et terra de Cerritu Planu, et relinquente eadem via, et vadit
in fossatu, ubi per tempus aqua decurrit, et mittit in mediu Saone,
qui venit da monte, qui dicitur Lactini, et mittit in eodem Saone,
in alium Saone de Turanu: sunt inde passos sexcentos sexaginta;
de tercia parte, da ipsa via, que decernit inter hec terra, et terra
de Cerritu Planu, unde pars supradicti monasterii causacionem
abet: habet numeros supradicta passus sexcenti sexaginta; de quarta
parte, fini mediu ipsum iam dictum Saone, qui venit de Turanu,
et qualiter iungit in priore fine: et inde abet passi mille centusexagintaquinque,

Torna all'inizio