«Et cum de corpore humano non sit absurdum vel inconveniens hoc existimare,
quaeri solet, utrum de sensu animae et cognitione veritatis eodem modo sentiendum
sit». Hic ostendit qualitatem natorum ex parte animae; et circa hoc
tria facit: primo movet quaestionem; secundo determinat eam, ibi: «Illi qui sentiunt
parvulos natos in statura corporis et usu membrorum per accessum temporis
profecturos, non diffitentur eosdem in exordio nativitatis sensu imperfectos
existere»; tertio movet obiectionem in contrarium, et solvit, ibi: «Ad quod
quidam opponunt».
|
|