«Nobilitati vestre modis quibus possum desidero famulari.»
48 Distinctiones vero potes incipere a quacumque volueris dictione,
preterquam a nam , et ac pro et
atque multis aliis. Forte sed quando
debeas longas facere distinctiones, vel parvas dicere non possum,
sed ipsum vulgare respicito et te melius quam ego docebit. Unum
tamen consulo quod equales facias distinctiones si vulgare tibi
prebebit, et ad hoc ut facias plenam distinctionem licet tibi ponere
unam dictionem, si nichil pertineret ad rem.
49 In fine vero distinctionis scribe punctum suspensivum ad
denotandum sensum locutionis esse incompletum et in fine
distinctionis suspensive pone dictionem penultimam cuius
pronuntietur acuto accentu, et ante illam pone unam
dictionem dactilicam, ut «Nobilitatem vestram attentius deprecor».
50 Distinctio quandoque constat ex pluribus dictionibus, ut
«Presentibus tibi litteris intimetur», quandoque ex una littera, ut
«quid est hoc», ut «quo vadis» et omnes predicte distinctiones
sunt perfecte, quoniam animus auditoris per ipsas specificatur.
51 Et nota quod in fine distinctionis potes ponere quam cumque vis
dictionem preter quasdam coniunctiones, ut quatinus, ergo, igitur,
itaque, quod, aliquin, ut et omnes coniunctiones prepositivi
subiunctivi ordinis et preter adverbia negativa, ut minime,
nequaquam , et noli ponere si melius potes et in fine scribe
punctum planum, ut sensus locutionis denotetur esse completus.
Item nota quod ista adverbia negativa, minime, nullo modo,
nullatenus, nequaquam, neutiquam , non debes ponere nisi nulla
distinctione que semiplena est et pauper ex dictionibus. Nec et
neque copulando negant, neutiquam vero turpem facit negationem
et noli ponere si melius potes.
52 Item nota quod dictionem equivocam in epistolam ponere non
debes nisi eius significatum per precedentia vel subsequentia verba
specificetur quia inde dubietas posset oriri.
|
|