Extremo langore suum. Germane, reconde,
Inquit, que didici condam lustrata superni
Luminis aflatu, longo celata sed euo.
(Conscilium celeste quidem reverentia servat
Interdum, fortasse suo ne vileat usu,
At tumulis tandem non id cum funere claudit
Ne pereat divinus honos). Fastigia, fatur,
Te complura manent; virtus te, famaque, fasces
Efferet ad letos; conscendes alta per almos
Ipse gradus, mores pariter cum numine crescent,
Virtutisque datos studio complebis honores.
Ordo tibi bicolor, doctrine semina spargens
Dive, carus erit. Superis hic sedulus offert
Obsequium gratum. Celestia. lumina vidi
Descendisse polo subito, lustrasseque sanctum
Ignem celicolas, ac ipsos esse probatos
Ostendit famulos, et amoris plena calore
Alma divorum ferventia pectora fratrum.
Phebus et occiduas cum iam contingeret undas
Lucis adhuc terris splendore superstite, cum iam
Antiphonam devota cohors cantaret in unum
Virginis excelse, solito de more salutans
Christiferam celi reginam, plebis asilium,
Alma Dei genitrix me coram substitit; inquit:
A pedibus nostris discedere, filia, noli.
Inde corum laudes lustravit utrumque canentem,
Cuilibet inclinans, sancti reverenter amoris
Signa dat et placide, demisso vertice, laudis.
|
|