Lotharius cardinalis (Innocentius III): De miseria humane conditionis

Pag 63


primordia creaturam contra creatorem erexit, angelum contra
Deum. Sed eum absque mora deiecit, quoniam in veritate
non stetit, ab innocentia in peccatum, a deliciis in miserias,
a celo empireo in aerem caliginosum. (2) Audi prophetam:
«Quomodo cecidisti de celo, Lucifer, qui mane oriebaris?
Qui dicebas in corde tuo: ‘In celum ascendam, super astra
Dei exaltabo solium meum, sedebo in monte testamenti
in lateribus aquilonis; ascendam super altitudinem nubium,
et ero similis Altissimo’». «Tu signaculum similitudinis plenus
sapientia et perfectus decore, in deliciis paradisi Dei
fuisti. Omnis lapis pretiosus operimentum tuum, sardius,
topazius et iaspis, chrisolitus, onix et berillus, carbunculus,
sapphirus, smaragdus; aurum opus decoris tui et foramina
tua in die qua conditus es preparata sunt. Tu cherub extensus
et protegens, et posui te in monte sancto Dei, in medio
lapidum ignitorum ambulasti, perfectus in viis tuis a die
conditionis tue, donec inventa est iniquitas in te. Peccasti,
et eieci te de monte Dei. Elevatum est cor tuum in decore
tuo, et in terram proieci te». (3) «Cedri non fuerunt altiores
illo in paradiso Dei. Abietes non adequaverunt ad summitatem
eius, platani non fuerunt equales frondibus illius.
Omne lignum pretiosum paradisi non est assimilatum illi
et pulchritudini eius. Quoniam speciosum feci eum in multis
condensis frondibus». «Ipse est rex super omnes filios
superbie». Ipse est «draco magnus, rufus, habens capita
septem et cornua decem, et in capitibus suis septem diademata,
cuius cauda trahebat tertiam partem stellarum celi,

Torna all'inizio