Rex prius obtinuit, set post fugiendo recessit.
Nec tamen a patria cessit; set verbere fessi
Tam rex quam Ligures iam super arma silent.
Annis ter senis tribulatis scisma recedit.
Vincit Alexander tandem, cui cesar hobedit,
Paceque consedit consiliumque dedit.]
2. De obsidione et destructione Terdonae.
Ammodo Terdone superest recitare dolorem,
Que Mediolani veteri subnixa furore,
Consueto more vult inimica fore.
Rex ubi castra movet, metuit fera turba leonem;
Cingitur orribili procerum Terdona labore;
Miles ut agreditur, pleps fugitiva dolet.
Undique rex arcet; populus secedit ad arcem;
Nec sibi sic parcet stringens eques undique partes.
Urbs capitur plane; turba cacumen habet.
Hinc cibus artatur, fons tollitur, apta paratur
Talpa cavans, aries; mangonibus iniaculatur;
Perforat interius, rumpit utrumque latus.
Proxima iam morti cedit gens subdita sorti,
Introitum regi patulis dedit undique portis;
Plebis menbra tamen vitaque salva manent.
Insita telluri rex menia precipit uri;
Inde cadunt muri proprii digne perituri.
Sic Terdona ruit, que satis alta fuit.
3 . De via eundi Romam post destructionem Terdone.
Haec ubi complevit, celebris legatio venit,
Pergat ut hinc propere papalia iura tueri:
Ex ope pontificis iam monocrator erit.
Utque moras purget, vehementer papa perurget.
Rex bonus exurgens, aquilas direxit ad Urbem,
Dantque Placentina rura cremata viam.
Servit ei Parma; Bononica transiit arva,
Alpe satis parva Florentia pertulit arma.
Nuntius Achaie Palliologus adest.
Arnaldus capitur, quem Brixia sensit alumpnum,
Docmata cuius erant quasi pervertentia mundum;
Strangulat hunc laqueus; ignis et unda vehunt.
Tuscia devota sese dedit undique tota;
Nota vel ignota subduntur regna remota,
Ad Pendentis Aque predia castra iacent.
4. Unde dicitur Biterbium et quare.
Ad vite meritum veniunt vexilla Viterbum,
Unde patens herebus fontem facit igne protervum.
Fortis ibi populus, miles ad arma probus.
|
|