Aulam sanctae pari voto
Frequentabant Virginis,
Et dimitti sibi noxam
Flagitabant criminis.
Quibus aures inclinabat
Virgo sacratissima,
Et iuvabat illos ope
Misericordissima,
Hos ab omni corporali
Curans aegritudine,
Solvens illos a nodoso
Sathanae ligamine.
22. Nec multo post eadem Virgo Domina nostra,
pro nostra pace sollicita, quemdam de istius terrae
Magnatibus, divitiis et summa nobilitate conspicuum,
vocabulo Henricum, nocte per somnum visitavit, dulci
voce compellans, ut ad se visitandam quam citius
pergeret. Qui protinus excitatus, dum haesitans residet
in lectulo, nec coniugi sciscitanti, quid hoc esset, indicare
voluit, sed somni pondere praegravatus rursus
quieti membra dedit. Cui sancta Virgo haec eadem
persuadens apparuit. Mox ille, vir sagacis ingenii, Dei
voluntatem intelligens, uxori quid vidisset aperuit, et
ad ecclesiam Virginis venit. Qui votorum suorum debita
solvens, Fratribus Cataniensibus, quos olim pro
quibusdam caussis habebat exosos, amicus effectus est:
et sic cum magno quaestu lucrorum spiritualium ad
propriam remeavit domum. Utinam domum illam infestantibus
taliter eveniret, et fortassis eveniet; nam
iuxta illud Poëticum,
Grata superveniet, quae non sperabitur, hora.
23. Ad edomandam autem illorum vecordiam, qui
contra Sanctos ora impudenter aperiunt, rememoratu
digna recitare volumus, ut quicumque ea audierint,
pertimescant, et Sanctis, quos omnipotens Deus honorat,
condignum honorem exhibeant. Mulier quaedam
in civitate Messanensium commanebat, in cuius
domo beatissimae Virginis Agathae, quos supra recoluimus,
portitores, hospitium quoddam acceperant.
Cui cum vicini familiariter dicerent: Eia, ne pigriteris
ad domum beatissimae Virginis et Martyris Agathae
properare, ut sicut ipsa tuam domum dignata est introire,
sic pro te dignetur Divinam clementiam implorare;
faemina perflata superbia, non se, ait, abire. Sed
vocem temerariam gravis est illico subsecuta vindicta:
nam auris ipsius, quae saluberrimis monitis obsecundare
despexerat, magno cruciata dolore, iustissima
damnata est surditate. Et quia durum est contra stimulum
calcitrare, venit necessitate cogente Cataniam,
et coram Virgine piissima suam cum lacrymis coepit
profiteri culpam, cuius precibus Virgo clementissima
annuit, et dolore sanatae pristinum audiendi sensum
reddidit.
Tunc clamans mulier, Grates tibi Virgo beata
Semper, ait, referam, quae verbere caesa salubri
Persensi celerem te compatiente medelam.
Mecum proclament omnes tua mira videntes:
In te laudetur Deus, in te glorificetur.
Postea ad domum suam sic castigata ingreditur, Dei,
qui percutit et medetur, cunctis referendo magnalia.
24. Sequenti autem tempore aliud per Virginem
beatissimam factum est, Domino cooperante, miraculum.
Quidam carpentarius, Michaël nomine, per
biennium fuerat paralysi dissolutus, intantum ut absque
alterius adiumento se sublevare non posset. Qui
famam audiens miraculorum per sanctae Reliquias
Virginis patratorum, asello sedens, quaesiturus opem,
iam supra nominatam veniebat ad urbem. Appropians
autem illi fluvio, qui duobus milliaribus distat ab urbe,
a commeantibus expetivit, ut se ab illo, quo portabatur
animali, deponerent. Quem dum deposuissent,
membrorum tumentium et dissolutorum (mirabile dictu)
solidata compage, nullo adminiculante, fluvium