Boncompagnus de Signa: Ysagoge

70


«Post primi hominis transgressionem humani generis
inimicus totis viribus elaborat, ut fidelium animas ad tartareos
ignes deducat ubi cruciatibus senpiternis cruciantur et
vermibus mordacissimis comedantur. Suggestione cuius
presentum lator inductus cum quodam suo convicinio ad
verba devenit, et ipsum cum cultello in pectore percussit de
quo vulnere expiravit.»
27 Sic potest dicere amicus amasie sue:
«Audivi de quo facta est tristis anima mea, dolor geminatur,
lacrime manant, habundant gemitus, suspiria spissantur
quoniam veridica relatione accepi quod adversus me
inculpabilem indignationis animum conceperatis, quod
fortius iaculis acutis, meam pertransivit animam. Nam cum
in vobis tantummodo mea spes pendeat et salus, et per vos
sperem in hoc seculo vivere, et mori quia sine vobis in hac
vita semivivus inter homines videor permanere, cesset
igitur indignatio vestra, tenuentur mine, irascibilis animus
evanescat et me occulo amicabili dignemini intueri, tristitiam
meam vestris verbis suavissimis consolando, ut
spiritum profugum in meum corpus remittatis, qui propter
indignationem versus me conceptam per auras vagatur,
quod si non feceritis sciatis me de hoc seculo ad aliud in
proximo transiturum.»
«Egritudinis mee cumulum ulterius deferre non valens
cogor vestre pulcritudini enarrare que adhuc alicui non
pandi nec libens vellem propalare, set quia medicinam
convenibilem egritudini mee non valeo invenire, auxilium
vestrum me oportet implorare quoniam vos sitis meus
medicus, vita, salus, et fortitudo que me tantummodo de
vulnere sanare potestis. Quedam enim sagitta tenuissima
per occulorum aciem intrans nec pupillam offendens ad
mea interiora transivit que valde serpens calida mea vitalia
girat, et me centies in die cogit spiritum elaxare et hoc non

Torna all'inizio