in condicione et statu eodem, immo quandoque variatur status eorundem
et minuuntur bonitates generis illius, assimilano terre
in qua seminatur continuo semen unius nature que, temporis
processu, corrumpitur et mutatur. Et dicit: oportet dominum secedere
a populo et non familiariter conversari cum eis, alioquin
despicietur, cum de natura populorum sit despicere se invincem
et conversantes cum eis; unde quemlibet conversantem unum et
idem reputant sibi ipis. Inverecundia in quoquam est cecitas
quedam sui cogitatus, eo quod non cogitat inverecundia in rebus
emergentibus sibi, et propterea agit sicut habens debilem visum
qui res modicas et minutas non videt, sed alter intuetur easdem.
Et dixit: bonitas regum est secundum dispositionem aspectus et
considerationis quos habent ad leges suas; et eorum a bonitate
deffectus, est iuxta quantitatem elongationis ab eis; nam per
observationem legis et intuitu ad eam, conferunt ipsi reges populo
que conferre tenentur et debent, vel ab eodem auferunt
que habent auferre. Et dum non habetur ad legem intuitus, auferunt
a populo quod auferre non debent, et, ad que tenentur,
eis reges debitum non impendunt; propter quod reges iidem
extunc reges iusticie reputantur auctoritate privati. Et dixit:
illi quos magis reges diligunt, sunt illi quos sciunt acuti sensus
esse et cupiditates vicisse. Et dixit: errores velocius impedientes
sunt errores in navium gubernacione, et in observatione
domorum regum, et in pugnarum ordinacione commissi. Et dixit:
quem pater nec instruit artem vel scienciam quibus aliquid lucretur,
filius ille non tenetur necessitatibus respondere paternis.
Et dixit: cum rex adiunxit te sibi, tuam sit peticio minor grata
receptione ipsius, si aliquid petere te contingat; et quando cum
eo ad partem secesseris, loqui super tuis non procures agendis,
immo referas quibus satisfacias votis ipsius. Et dixit: non
|
|