Provincia sola diu stabit sub arida stola,
que relevata dicetur et accumulata.
Ab Hispaniánis multus erit sanguis in terra diffusus,
Lombardos natos volens sibi fore ligatos.
Ecclesia plorabit, cum superbia tanta regnabit,
et non providebit, in dura servitute manebit.
Florentia fiorebit, in mundo tota lucebit,
lilium depictum in campis erit a Senis devictum.
Sed convalescet, lilii cum victoria crescet.
Inepte peccando semper vivet dissimulando.
Mediolanum sibi turrim firmabit in vanum.
Aquila videbit, turrim ipsam totam delebit,
adducet gentes de longe supervenientes,
que dabunt duram delinquentibus in vano iacturam.
Parma patietur, multo langore repletur,
in malum recidet, quam medicus sanare non valet,
sed relevatur, unguento corone sanatur.
Quod erit antiquum, per exemplum patet iniquum.
Mutina perversa tota erit in fine demersa,
volens dominari, potentioribus equiparari.
Regium, regina civitas, erit ipsa supina
et non providebit, in dissensione multa manebit.
In ipsa Cremona sibi nidum acquiret corona,
et tamdiu stabit, ut aquila ipsa volabit,
pace decepta a sponso accepta,
et renpensata Lombardia erit cremata.
Feraria testatur quod mala subire paratur
propter peccata que diu erunt in ea patrata.
In servitute stabit, donec peccare cessabit,
et eiciet illum qui peccatum committit indignum.
Mantua pugnabit, in fine terga Verone dabit,
fugabit serpentes eam sub cauda tenentes.
|
|