Quod pascebantur humanis carnibus. Inde
Accidit ut mulier, geminum que pignus habebat,
Cui Bona nomen erat, nati, qui preda luporum
Extiterat, planctum vix explevisset; et ecce,
Stante domi matre, festinat bestia seva,
In reliquum puerum dentes infigit, eumque
Arripit, in silvam portat. Stridoribus eius
Auditis, currunt homines; si mater haberet
Infantem querunt, et in hec sibi verba locuntur:
'Insolitos fletus paulo persensimus ante'.
Agnoscens mater quod eum lupus arripuisset,
Voces extollit, ullulatibus aera complet;
Quod reddat natum Claram deposcit, et addit
Ni sibi restituat quod se demerget in amnem.
Currunt vicini, per silve devia querunt
Quem lupus abstulerat puerum, predamque relictam
A sevo predone vident. Mirabile quiddam!
Quod fera direptam predam, feritate remissa,
Dimisit; sanum quod ceperat ipsa reliquit
Ingluvies: visumque satis delectat eorum
Quod canis ipsius lingebat vulnera. Cuius
Cervici primos iniecit bellua morsus;
Quem levius portare volens, de renibus eius
Inplevit fauces, et signa reliquit in ipso
Non levis attractus. Pro voto mater ad ipsam
Claram festinat, et nati stigmata cunctis
Ostendit, laudesque Deo Clareque rependit.
XLVIII - De eodem.
Quadam namque die stabat foris una puella,
In gremio cuius mulier recubabat; et ecce,
Concitat ad predam furtim lupus illico gressus.
Huncque puella videt, set credens quod canis esset,
Non timet; intendit scrutandis crinibus. Ipsam
Mox lupus aggreditur, vasto concludit yatu
Ipsius vultum, truculentaque bestia raptam
|
1
5
10
15
20
25
30
35
|