Pronus ad oblatum bene digerit unde calores,
Nec vocat ad potus imperiosa sitis,
Glauca supervacuos ostendit lingua vapores,
Huic tamen ellebori pocio sumpta prius. »
Talia me coram dubio sermone locuti,
Committunt medice casibus artis opus;
Meque iubent teneris letitas involvere luces
Lusibus in cenam qua gula poscet eam.
Non secus Eolio lassatus in arte magister,
Horrida quem tumidis fluctibus egit hyems,
Cui non stellatas pepererunt nubila noctes,
Nec monet insanum qua sedet Ursa fretum,
Artis inops laceri linquit retinacula clavis
Et mandat surdis vela regenda deis.
At contra fidi, venerabile nomen, amici
Lesa veneficio membra labare putant.
Ecce sacro magicum cantu pulsura venenum,
Succiduo lectum poplite lustrat anus;
Et decrescenti zonam mentita lacerto
Ter tria summissa murmure voce terit.
Ter spuit in tergum, ter gutture sicca capacem
Exhaurit bacho fertiliore sciphum.
Postmodo secrete circeas aggerat herbas,
Quas dederat Pindos, Othris, Olimpus, Athos.
Quas anthedonii gustarunt intima Glauci,
Nec desunt monti gramina lecta Rubro;
Nec que te refovent ictam serpente, Galanthi,
Nec florentini stamina fulva croci.
Additur his mirre facinus, gummique sabeum
Et que cum casiis cinnama mittit Arabs;
His oculi lincis, renovataque cornua cervi
Et candens refugo concha relicta mari
Neu teneam verbis animum; miscentur in unum
Singula thessalici que docuere magi.
Hec ubi mixta mero nostrum reclusit in alvum,
Omne ministerium iussit abire domo.
Nec mora; palladia cristallum tingit oliva,
Inscribit circum taxea virga solo:
Intrat et in niveo figens cava lumina saxo
Convocat omnificos ad sua sacra deos.
Tunc ita: quid frustra juvenem premis, invida pellex?
Quid petit ibleo cera redacta tymo?
Traicis effigiem scelerato, perfida, ferro,
Inque bitumineas obicis ora faces?
Quid matutinos flammis absumere succos
Et circumfusa carmina dicta coma?
Sanguinea video rutilos in imagine postes;
Evellam digitis dira venena meis.
Ipsa tuos perdam celesti carmine ritus;
Ipsa tuum tollam, te prohibente, nefas.
|
|