non ausi contraire voluntati, statuerunt communiter venerari sepulchrum
illud, offerentes singuli quicquid acceptabile fore videbatur.
princeps vero, iisdem cum multis affis donariis, contulit ad
eundem locum preceptum firmitatis ex omnibus, que possederat,
vel possidere videbatur, adiciens et alia plura, que infra fluvium,
qui dicitur Carnellus, et sicut decurrit rivus Saonis, qui de Saxo
procedit, designata sunt; servos quoque et ancillas, quotquot in
his manere videbantur, cum suis cespitibus, ut habeat || et possideat,
perpetuis tradidit temporibus. etenim aliquantis decurrentibus
annis, cum locum ipsum vetustate deficere cernerent, causa pie
sollicitudinis ac restauracionis et aliarum commutacionis, Longobardorum
principes et ecclesiarum Dei venerandi pontifices hoc
idem monasterium cum omnibus suis pertinenciis Beati Vincencii
monasterio ex integro subdiderunt.
Tunc pater Epyphanius, exemplo adipiscende eximie conversacionis,
locum hunc expeciit, et diu in sancta conversacione
decertando, pro vite merito et sapiencie doctrina, abbas est effectus.
qui, consumatus, obiit in pace idibus septembris, anno
dominice incarnacionis octingentesimo quadragesimo IIo., indiccione
sexta.
Sed et in Casino Apollinaris annis XI. peractis, Deusdedit
succedit. qui sex annis peractis, Hilderico post eum solis
VII. diebus potito, Authpertus instituitur.
|
|