Per multa principia se suggerit:
Nimpha, precor. Peneia. mane! non insequor hostis:
Nimpha, mane . . .
In medio concurrit vel interposicione, vel continua geminatione.
Interposicione:
Nimpha, mane! sic agna lupum, sic cerva leonem,
Sic aquilam fugiunt penna trepidante columbae
Hostes quaeque suos . . .
Continua geminatione ut:
Certa quidem nostra, nostra tamen una sagitta certior
vel:
. . . sic sic iuvat ire sub umbras.
In pluribus ita:
. . . Tendebam brachia caelo:
Brachia ceperunt levibus nigrescere pennis.
Pandere nuda meis conabar pectora palmis;
Sed neque iam palmas, neque pectora nuda gerebam.
In uno versu ita:
Nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat.
Aliquando per unam, aliquando per multas dictiones. Per unam
autem patet in supradictis. Per multas hoc modo patebit:
Saepe pater dixit, generum mihi, filia, debes.
Saepe pater dixit, debes nihi, nata, nepotes.
Salmaci, vel iaculum, vel pictas sume pharetras,
Et tua cum duris, venatibus ocia misce.
Nec iaculum sumit nec pictas illa pharetras.
Nec sua cum duris venatibus ocia miscet.
Quid vero plura? Omnes libri, libri inquam honesti, redundant
hac specie coloris. Quare diligentius hunc modum inspicias, inspectum
exerceas, exercitum freno moderationis regas, regas
|
|