apparuit, totum me illuminans velud visibilis ac materialis
sol splendore totum illuminat mundum, qui mihi talia verba profatur:
" Tu potens quasi in gloria requiescis, nec curam mei michique
fidelium ac memoriam producis ". tali visione tremefactus,
surrexi sidens et cogitans quid hoc esse possit. iterum sopore
captus, perterritus quievi. mox quedam arbor, de qua septem
fontes videbantur procedere, mundum totum irrigantes, supra me
visa est, assistere, inter hec diurna lux crepusculum dabat et cura
et visione et sopore mihi depresso, peregrinus perspricuissime lucis
lampade plenus Deo ab inferis redeunti duobusque discipulis in
fraccione panis cognito, preclaro vultu similis hec verba edidit:
" O Carule, mihi in facienda iusticia non modice carus, surgere
festina, ad locum quendam hic prope peregrini corpus invenis,
cuius animam inter celestes choros pro merito cognoscas
valde gaudentem, quapropter benificia ac miracula patrantur
|
|