I. De gallo et iaspide.
Dum rigido fodit ore fimum, dum queritat escam,
Dum stupet inuenta iaspide, gallus ait:
«Res uili pretiosa loco natique nitoris,
Hac in sorde iacens nil mihi messis habes.
Si tibi nunc esset qui debuit esse repertor,
Quem limus sepelit uiueret arte nitor.
Nec tibi conuenio, nec tu mihi; nec tibi prosum,
Nec mihi tu prodes, plus amo cara minus».
Tu gallo stolidum, tu iaspide pulcra sophie
Dona notes: stolido nil sapit ista seges.
|
|