est sicut hoc verbum sum, motus successivus
sicut curro.
(α) < marge inférieure, f. 98r, avec un signe
en marge du texte, appelant le signe
écrit en face de la glose, S2 > Quedam
verba maxime inclinantur, sicut hec que
non sunt in uno situ, sicut exemplum
homo currit. Quedam minus, sicut adiectiva
et participium, illa faciunt unum suppositum.
Quedam magis sicut infinitivus
cum nomine, ut Sortem currere, et hoc ...
[ellectus] it propter regimen, quia regere
est appetere, et quod antequam appetit
inclinatur ad hoc. Et tamen infinitivus per
se non potest supponere ut currere bonum
est, quasi sapit naturam nominis, et ponitur ...
huius accusativi non nota hic sed
iuxta quid fiat inclinatio per modos et per
regimen: Sortem currere, Sortem regitur a
verbo currere, et ita inclinatur ad ipsum ...
< Marge supérieure et droite, f. 98r, S2 >
Notandum quod modi significandi, aliquando
correspondent proprietatibus rei,
aliquando non... depingit imagi (?) ut
homo medius leo medius equus vel chimera
vel aliquod simile.
< marge droite, f. 98r, S1: correspond à la
réponse ad 3-2 > Duplex est intellectus,
apprehendens et componens, apprehendens
nec est verus nec falsus, componens
est verus quia cum <dicitur> est homo, est
verum vel non. Preterea quando dicitur
|
|