Ibi iusti ordinantur, mites et pacifici,
Et qui habent cor contritum , genus sacrificii,
Et qui sunt humilitatis veraces nutricii
Et qui amant castitatem et colunt ieiunia,
Et qui tristes consolantur effusa peccunia,
Et qui sua cum egenis faciunt communia –
Qui observant, quod est scriptum in duabus tabulis,
Qui avertunt aures suas a mundanis fabulis,
Quorum mentes sunt immunes criminosis maculis.
Cum hierarchis et prophetis Fides regnum tenuit,
Usque quo Maria virgo deum nobis genuit,
Per apostolos deinceps cum multis consenuit.
Non in sanctis prevalebat multiplex martyrium,
Fides oculos purgabat quasi per collyrium,
Tamquam aurum colorati petebant hempyrium.
Post per magnum Constantinum subiugavit seculum,
Mundo corde se videbant cuncti non per speculum,
Renitebat inter omnes sacer ordo presulum.
Sed Constantius a fide discessit cum Arrio,
Fecit plures egrotare in morbo psiatico,
Qui non bene sentiebant de nostro paraclyto.
|
|