Gaufredus Malaterra: De rebus gestis Rogerii Calabriae et Siciliae Comitis et Roberti Guiscardi Ducis fratris eius

Pag 63


Mille, flante aura levi, vexilla subventilant.
Horrido aspectu satis versus Trablas properant;
Hostes vident: exhorrescunt hanc armorum nebulam.
Terra, ponto sonant tubae, ut metum incutiant;
Clamor usque coelum pulsat. Hostes infra trepidant.
Urbem vallant circumquaque aequore, vel arida.
Nautae velis obumbrantur, terrae figunt anchoras;
Equitum pars fron[t]es caedit; pars figunt tentoria.
Crebro currunt ad certamen: fortiter congreditur.
Hostis nisus repugnare, plurimum colliditur.
Castro luctus post certamen, nostris lyra addittur.
Hostes, viribus diffisi, tandem pacem expetunt.
Cedit comes. Castrum reddunt; ditioni subeunt.
Foederantur more suo, sed dolentes faciunt
.
Ab hac eadem urbe strictior sinus terrae ab utroque latere, mari urgente, longius in
mare porrigitur, pascuis uberrimis abundans. Ibi armenta et caetera urbis animalia hostili
tempore pasci consueverant; quo, cum ex more, propter instantes hostes, diatim exirent, nostri,
brevi sinu interposito, conspicientes, coeperunt, ut in tali gente assolet, aviditate ea, si aliquo
astu queant, adipiscendi agitari.
Jordanus vero, filius comitis, ad id negotium peragendum intentionem certius apponens, ut
hanc sibi famam militariter prae caeteris acquireret, agebat. Tandem itaque - ut erat vir
praesumptuosissimus et laudis avidus - , cum sibi familiaribus consilio habito, quodam vespere
centum sibi milites eligens, patre inconsulto, naves ascendit: de nocte insulam pervadit,
applicans navibus digreditur; in concavitate quadam eiusdem insulae, antequam illucescat,
occultatur insidiis. At ubi, nocte recedente, sol irradians terris illuxit, tota civitas praedicta,
ex more urbe digrediens, pascendi gratia ipsam insulam sparsim preoccupat. Porro Jordanus,
ubi in insidiis occultabatur, praedam longius ab urbe progressam conspiciens, impetu
leonino a loco prorupit, usque in portam urbis praedam colligens prosilit, navibus introducendam
illorsum minare accelerat. Cives itaque, insulam suam ex insperato hostibus pervasam
videntes, in arma ruunt: maximo impetu usque ad decem millia ab urbe prorumpunt;
hostes, ut praedam excutiant, inconsulte prosequuntur. Nam, ubi Jordanus eos longius ab
urbe progressos videt, spreta praeda, leonina ferocitate hostibus occurrit; congressuque facto,
acerrime utrimque pugnatur. Sed Jordanus, ut erat in congressibus foecundissimus, suos
verbis exhortatoriis prorumptiores reddens, fortiter agendo plures sternit, reliquos fugat, victor
efficitur, quosque caedendo usque ad portam urbis prosequitur. Sicque ad naves regrediens,
maxima praeda licenter introducta, ad patrem impune cum triumphali laude redit. Hac re
urbs, quasi maxime territa, ad deditionem, ut diximus, compulsa est.
Comes itaque, urbem nactus, pro libitu suo castro et caeteris munitionibus ordinat, militibus
et iis, quae necessaria erant, munit, turribus et propugnaculis undique vallans. Sed
undique adjacens provincia firmissimis castris circumsepta, munitissima erat; et ideo, adhuc
recalcitrans, rebellabat. Comes laboris indeficiens, crebris incursionibus, ut sibi omnia substernat,
infestare congreditur; brevique termino usque ad duodecim famosissima castra suo
dominio, obsidendo, subire coëgit: quae militibus suis distribuens, cum omnibus appendiciis

1



5




10




15




20




25




30




35




40


Torna all'inizio