possit, Gallum quendam militem invitavit eique iugulum praebuit. ||
hunc finem habuit Mithridates; periit autem apud Bosphorum.
vir ingentis industriae consiliique regnavit annis
sexaginta, vixit septuaginta duobus, contra Romanos bellum
habuit annis quadraginta.
Tigrani deinde Pompeius bellum intulit. ille se ei dedit
et in castra Pompei XVI miliario ab Artaxata venit ac diadema
suum, cum procubuisset ad genua Pompei, in manibus ipsius
conlocavit. quod ei Pompeius reposuit honorificeque eum habitum
regni tamen parte multavit et grandi pecunia. adempta
est ei Syria Phonice Sophene sex milia praeterea talentorum
argenti, quae populo Romano daret, quia bellum sine causa Romanis
commovisset.
Pompeius mox etiam Albanis bellum intulit et eorum regem
Proden ter vicit, postremo per epistolas ac munera rogatus veniam
ei ac pacem dedit. Hiberiae quoque regem Artacen vicit
acie et in deditionem accepit. Armeniam minorem Deiotaro
Galatiae regi donavit, quia socius belli Mithridatici fuerat. Attalo
et Polemini Paphlagoniam reddidit. Aristarchum Colchis
regem imposuit. mox Ituraeos et Arabas vicit. et cum venisset
in Syriam, Seleuciam vicinam Antiochiae civitatem libertatem
donavit, quod regem Tigranem non recepisset. Antiocensibus
obsides reddidit. aliquantum agrorum Damascensibus dedit, quo
locus ibi spatiosior fieret, delectatus loci amoenitate et aquarum
abundantia. inde ad Iudaeam transgressus est, Hierosolimam caput
gentis || obsedit non solum natura loci verum etiam ingenti
muro fossaque maxima munitam. cum alias aliis legiones die
nocteque succedere sine requie cogeret, vix || tertio mense expugnavit.
xiii milibus Iudaeorum occisis ceteris in fidem acceptis ||
muros civitatis everti aequarique solo imperavit, cuius
circuitus quattuor milium passuum dicitur fuisse. cumque aliquantos
principes Iudaeorum securi percussisset, Hyrcano
sacerdotium restituit, Aristobolum captum Romam duxit. hoc
bellum Orientis cum viginti et duobus regibus sese gessisse
|
|