velut stella matutina in medio nebule et quasi lucerna non sub modio, sed
supra candelabrum posita sparsit aliis lumen sapientie et doctrine, in
domo Domini virtutum iubare corruscando, adeo quod in divini nominis
confexione legitime certatur et contra mundum, carnem et demonem
triumphans athleta non degener, tandem confexor inclitus et virtutum
opifex pastorque bonus in populo cursum corruscantem miraculis feliciter
consumavit, de peregrino civis effectus celicus et beatorum confexorum
sanctis agminibus aggregatus. Hec de ipso agonista nobili Anglia mater
tenet, hec pontificalis narrat auctoritas, hec memoria seniorum retinet, clerus
indicat, miles meminit, testatur populus et omnis utriusque sexus etas,
recenter quodammodo velut a patribus annuntiata filiis recordatur. Proinde
dignum extimantes et congruum tam reverendum virum debere condignis
in terris honoribus excoli, quem in celis cives sanctorum et domestici
Dei honorant, immo ipse sanctorum Dominus, stola glorie redimitum,
ad paradysi ianuam coronavit, Beatitudini vestre duximus humiliter supplicandum,
quatenus iuxta formam, quam in talibus servare sacrosancta
Romana consuevit Ecclesia, nuntiis, qui propter hoc personam vestre reverende
paternitatis adeunt, benignam dignemini, si placet, audientiam
impartiri, ut per promerite canonizationis eventum idem episcopus valeat
per apostolicam sedem ascribi beatorum cathalogo confexorum, sicque ipse
per hoc honoretur in terris et glorificetur altissimus in excelsis. Valeat et
vigeat vita vestra per tempora longiora.
Idem rex Anglie domino Pape, per Stephanum.
|
|