civitas remanere. Omnes sanctam, omnes Deo caram proclamant,
et inter laudum verba nonnulli fletibus manant. Accurrit Potestas
cum caterva militum et multitudine armatorum, seroque illo
ac tota nocte custodias adhibent diligentes ne forte de praetioso thesauro,
qui iacebat in medio, pati contingeret detrimentum. Commovetur
sequenti die curia tota: Christi Vicarius cum Cardinalibus
accedit ad locum, totaque civitas versus S. Damianum dirigit gressus.
Ventum erat ad celebranda divina, cum fratribus incipientibus
officium mortuorum, repente Dominus Papa officium de Virginibus,
non de mortuis, fieri debere proloquitur: ut prius eam canonizare
videretur quam corpus esset traditum sepulturae. Respondente viro
eminentissimo domino Ostiense, morosius in his fore agendum missa
de mortuis celebratur. Confidente postmodum summo Pontifice,
Cardinalium quoque et praelatorum coetu, Ostiensis Episcopus de vanitate
vanitatum sumpta dicendi materia, vanitatis egregiam contemptricem
nobili sermone commendat.
48 Circumdant illico sanctum funus devota dignatione presbyteri
Cardinales, et circa Virginis corpus solita officia complent.
Tandem quia nec tutum censent, nec dignum, ut tam pretiosum pignus
tam longe distet a civibus, levatur cum hymnis et laudibus, cum
tubarum clangore ac iubilatione solemni, et ad S. Georgium honorifice
deportatur: nam et hic locus est ille, ubi sancti Patris Francisci
corpus primo conditum fuerat; ut qui viam vitae viventi paraverat
etiam morienti locum quodam praesagio praepararet. Factus est
proinde concursus populorum multorum ad tumulum Virginis, laudantium
Deum atque dicentium: Vere sancta, vere gloriosa regnat
cum angelis, quae tantum ab hominibus honorem sumit in terris.
Intercede pro nobis ad Christum primiceria pauperum dominarum,
quae innumeros ad paenitentiam, innumeros conduxisti ad vitam.
Paucis interiectis diebus, Agnes ad Agni nuptias evocata, sororem
Claram ad aeternas delicias subsecuta est: ubi ambae Sion filiae,
natura, gratia et regno germanae, et Deo iubilant sine fine. Et vero
consolationem illam, quam Clara promisit Agneti, antequam migraret
accepit. Nam sicut sorore praevia, de mundo ad Crucem transi
|
1
5
10
15
20
25
30
|