Iohannes de Plano Carpini (ca. 1190-1252): Historia Mongalorum (ca. 1250)

Pag 286


nescimus (Poloni autem et Ruteni illam bestiam appellant
dochori), et unam nigram pellem vulpinam. Et quicumque ista non
dat, inter Tartaros debet duci et in eorum redigi servitutem.
<4>. Mittunt etiam pro principibus terrarum, ut ad eos veniant
sine mora. Et cum venerint, ibi debitum honorem nullum recipiunt,
sed habentur ut alie viles persone, et oportet ut eis munera
magna presentent tam ducibus quam uxoribus eorum et officialibus
millenariis et centenariis; immo omnes generaliter, et ipsi
etiam servi, ab eis cum magna importunitate munera petunt, et
non solum ab ipsis, sed etiam a nuntiis eorum cum mittuntur ad
ipsos.
<5>. Aliquibus etiam inveniunt occasiones ut eos occidant, sicut
de Michaele et aliis dictum est; aliquos vero, ut alliciant alios, permittunt
redire; alios etiam potionibus perimunt vel veneno. Eorum
enim intentio est ut ipsi soli dominentur in terra. Iccirco
querunt occasiones contra nobiles ut eos occidant. Ab illis vero
quos redire permittunt, petunt eorum filios aut fratres, quos ulterius
nunquam dimittunt, sicut actum est de filio Ierozlai et de
quodam alio duce Alanorum et aliis pluribus. Et si moritur pater
vel frater sine herede, filium vel fratrem nunquam dimittunt, immo

Torna all'inizio