stomachando, sed lupinae potius delectationis
ingluvie rabido esum uterum ministrando.
Hujusmodi flammarum incendia nullus potuit
vitare, sed omnes Gallici et custodes his infandis
mortibus corruerunt.
Post haec dompnus Jacobus filius dicti Petri
de Aragonia, qui cum matre tunc Siciliae praeerat,
contra quosdam nobiles, qui aut noluerunt
ad tale concilium convenire, aut, si convenerunt,
morti noluerunt Gallicorum et Principis consentire,
rancores, et odia concipit rancorosa,
illa inquam de domino Alaimo de Lentino, qui
capitaneus populi generalis multa dilectionis
affabilitate inter omnes Siculos veneratus, per
dictum dompnum Jacobum proditorie ductus
Panormum, et de viribus suis sagaciter tractus,
tandem est in Aragonia futuro Petri judicio reservatus.
Interea
regina de Provincia rediens, et per
romanam curiam transitum faciens, post magnos
susceptos honores, post grandia munera,
quibus non solum a summo Pontifice in pecunia,
sed a communi civitatis Perusii in jocalibus, ubi
tum romana Curia residebat, plurimum expensis,
et laboribus fatigata recepit, regnum studebat,
quadam aviditate visendi maritum, itinere
accelerato repetere; et cum jam appropinquaret
Apuliam, rex non minus forsan affectans reginam
revisere, cum conjugum mutuus sit effectus
dilectionis, quos verbi domini .....
invisibilis dono gratiae glutinatos in unam sicut
carnis, sic voluntatum habent individualiter
unitas, et conjungit consortium thorum, vadit
obvius de Melfia Fogiam, ibique apud Fogiam
reginam venientem expectat. Verum jam valetadinarius,
et ex reliquiis praeteriti,
et ex multiplici cogitatu, et aliquorum dolore
successuum factus pleureuticus et morbo chronico
insanabili mortalem recidivavit in febrem, ita
quod supervenienti reginae nullos ultra voluit
affectus reddere conjugales, forsitan quod carnis
debito liventibus labiis et tremescentibus brachiis
lentos exolvit complexus.
CAP. XXV
TESTAMENTUM REGIS KAROLI.
Cum jam semineces artus sub convalescentiae
desperatione tabescerent, ultimam voluntatem regalis
providentiae ordinatione disposuit, haeredem
suum in regno Carolum primogenitum Principis
nepotem suum, qui jam aetatis suae duodecimum
annum attigerat, instituens, et relinquens
ad ejus custodiam, donec legitimam veniat
ad aetatem, comitem Atrabatensem quasi
tutorem et curatorem sub bajulatus nomine ordinavit,
dominum vero Joannem de Montiforti
comitem squillacensem in toto regno generalem
capitaneum stabilivit, salvo semper in omnibus
apostolicae Sedis beneplacito et mandato. Post
haec ad ea, quae sunt animae, se convertens,
|
|