Gregorius de Catino: Chronicon Farfense

Pag 308

appendice


pręfuit in nobis. in quibus penuriis etiam ipse Berardus,
pro cuius causa a monasterio discessimus, nullum nobis regimen
faciebat nec aliquam benignitatem exhibebat, sed omnes parvipendens
postponebat et delirabat. de terris vero quas nobis sibi
dantibus ipse retinebat, consuetum nobis obsequium aut aliquod
adminiculum nequaquam administrare faciebat.
Hęc omnia a prędictis invasoribus infamibusque et nefandissimis
non dicam dominis sed tyramais crudelissimis patiebamur,sicut
supra breviter retulimus, multa prętermittentes, quę si aliquando
cuiquam intimare volebamus, incredibilia videbantur. pręterea
nonnulli de equitibus nostris cupiebant assumere in abbatem
domnum Adenolfum comitis R. filium, pro eo quod altę videretur
excellentię, ut per eum semper in magno forent certamine
et nunquam pugnare quiescerent, et ut pro hoc ipsi apud eum
prę omnibus cariores existerent. nam quotiens defunctus abbas
Beraldus quietem habebat et pacem, nimis dolebant, et se illi
opus non habere sine pugnę aggressione asserebant. hinc vero
divina dicit Scriptura: « Semper iurgia querit malus, ideoque
angelus crudelis mittetur contra eum ». quidam vero nostrorum
cognoscentes equitum voluntatem de domni Adenolfi
abbatis assumptione, non modice dubitabant, quia pater eius et
avus, etiam abavus, cum huius ecclesię pręlatis plurimas habuerunt
discordias, et de multis rebus quas hęc acquisivit ecclesia, multotiens
contrarii extiterant. ad quod graviores seniores rationabiliter
respondebant dicentes: « Quia congruentius agemus, si
sacrę Scripture dicenti credamus: “Filius non portabit iniquitatem
patris, et pater non portabit iniquitatem filii”.denique
si illius parentes huic ingrati extiterunt ecclesię, potens est Deus
secundum velle suum per hunc virum nobis utiliora commoda
perficere, quemadmodum legitur de Moyse qui prius a populo
Israel spretus est, postmodum Deo iubente salvavit populum
eundelm ab Egyptiaca servitute ». hęc nonnulli audientes aliquantulum
acquiescebant, et licet formidarent, eiusdem pręclari
abbatis prelationem non nimis respuebant. constituto vero die

Torna all'inizio