sapiens, prouidus, discretus, subtilis ingenio, magnu consilio, magis utens ratione
quam uiribus. In acquirenda pecunia multum sollicitus, in expendenda non plurimum largus,
in publico ferus, in priuato benignus, fidelibus suis honores et premia largiens, infidelibus
contumelias et supplica inferens. Erat suis subditis plus terribilis quam dilectus, Grecis et
Sarracenis formidini et timori.
Defuncto autem rege Rogerio, W[ilhelmus] filius eius, qui cum patre duobus annis et
mensibus decem regnauerat, illi in regni amministratione successit. Hic autem post mortem
patris conuocatis magnatibus regni sui, proximo pascha est sollempniter coronatus, cui curie
Robbertus de Basauilla comes de Conuersano consobrinus frater eiusdem regis interfuit.
Huic rex W[ilhelmus] comitatum de Lauritello concessit et eum in Apuliam cum honore
emisit. Postmodum Maionem cancellarium magnum ammiratum constituit, cuius consilio et
prouidencia regni sui negocia precipue pertractabat.
Interea circa natiuitatem Domini Anastasius papa mortuus est anno V, dominice incarnationis
n. [LIIII]. Cui successit Nicolaus natione Anglicus, prius canonicus regularis et
abbas Sancti Rufi, et post Albanensis episcopus, qui et Adrianus quartus est appellatus.
Quo audito, rex W[ilhelmus] nuncios ad eum de pace componenda transmisit, set optinere
non potuit. Postmodum circa quadragesimam rex Salernum uenit et ibi usque ad pascha
est demoratus. Quo cognito, Adrianus papa Henricum cardinalem Sanctorum Nerei et
Achillei ad eum misit, quem rex recipere noluit set Romam redire precepit, eo quod in
litteris apostolicis, quas regi portabat, papa ipsum non regem, sed W[ilhelmum] dominum
Sicilie nominabat. Pro quo facto Adrianus papa et tota Romana curia contra regem turbata
|
|