retur, tam concite abierunt, ut per duos soles suum iter perfe-
cerunt. Qui dum introissent ciuitatem, exquirentes ubi mane-
ret beatus Iuuenalis, liberator eorum, et dum didicissent ab acco-
lis iam obisse, eius sepulturam cum desiderio uidere rogabant.
Qua agnita et uisa, unus suorum, nomine Terius, qui quartanis
laborabatur febribus, sepulcro eius tacto, continuo euomuit omne
uenenum colericum, sanusque recessit. Post uero, dato amplis-
simo munere, successori eius, uiro Maximo episcopo, qui quadra-
ginta annis et tribus mensibus eius cathedram rexit, ut basilicam
ei cum confessione construeret, et sacrum corpus in abdito loco
reconderet ac auro et argento pretiosisque lapidibus constricta
ueneraret per secula: quod et factum est.
Super eius uenerabile corpus haec carmina superponen-
tes signauerunt in posterum:
Secretus locus intus inest sanctique recessus,
Quem famulus Christus sancti Iuuenalis elegit.
Rupe caua placuit abscondere membra sepulchro,
Ne polluta manus sacrum contingere possit.
Sanctorum socius meritis electus in antro.
Die uero Natalis eius tam ipsa confessio, quam marmora
et aurum uel argentum ipsius tali sudore aquatili distillant, ut
cum spungiolis tergentes fideles in ampullis recondant, mixtoque
sancto oleo, multis infirmitatibus proficiatur, et Domini coope-
rante gratia, perfectae sanitatis restituatur. Haec autem gesta
iubente uiro beatissimo Maximo edita sunt, petentibus eis, qui
uoluerunt nosse uitam et actus ipsius, quique liberati sunt, de
periculo mortis. Et reuersi cum magno gaudio, agentes gratias
Deo per Iesum Christum, cui est omnis honor et imperium una
cum Sancto Spiritu in secula seculorum. Amen.
|
|