Dum foret Henricus dux presulis huius amicus,
Non erat attritus guerra neque marte petitus;
Ad ducis imperium plebs erat atque situs.
Ast ubi Greca fides hominem variavit inanem,
Desipuit plane, voluit testudo volare,
Defuerant ale, precipitata cadet.
Denique proscriptus dux solus ubique relictus,
Acrius astrictus gladium dedit ordine victus,
Deditus, ut decuit, munera Greca luit.
Saxonie causa modico sub carmine clausa,
Arte mea plausa satis est; mea fistula, pausa;
Finis adest libri, gratia, Christe, tibi!
|
|