exivit; ubi frequenter ab antiqui hostis insidiis lacessitus, crebro
cum eo conflictum iniens, adversus tandem eius impetus triumphalem
victoriae palmam optinere promeruit. In qua etiam heremi solitudine,
virtute abstinentiae, carnis maceratione corpus edomans, panem non comedebat,
vinum nec alicuius liquoris potum, praeter solam aquam, et
ipsam cum parcitate, bibebat; solis herbarum radicibus, vel arborum fructibus
contentus, caelibem agebat vitam. Non carnis nec casei
nec ovorum neque alicuius pinguedinis utebatur edulio; solius leguminis
victum, quo in praecipuis sanctorum solemnitatibus vescebatur,
modico inungebat oleo. Sacris artubus asperum cilicium praebebat, nullamque
sui corporis partem lineis vestibus tegebat. Tali igitur sanctae
conversationis studio vir Domini gloriosus Symeon divinitus informatus,
pluribus per eum ab huius mundi illecebris abstractis, anachoriticae
religionis exemplum praebebat; sicque per semitas iustitiae recte gradiens,
omnibus, salutis aeternae fontem sitientibus, iter vitae caelestis
ostendebat. Hucusque de beati viri Symeonis digna conversatione,
qualiter imprimis huius saeculi pompam deseruit, vel qualiter monasterium
petiit, seu qualiter multis diebus heremiticae vitae cultor extitit, referente
nobis per epistolam venerabili Arsenio, hierosolimitano patriarcha,
compendiose digessimus.
Nunc ad ea signa quae heremitica conversatione vel quae
per diversa Italiae loca Domino cooperante peregit stilum vertamus.
|
|