verba modulationi armonizata: quapropter tam cantiones quas
nunc tractamus, quam ballatas et sonitus et omnia cuiuscunque
modi verba sunt armonizata vuigariter et regulariter, cantiones
esse dicemus.
7. Sed quia sola vulgaria ventilamus, regulata linquentes, dicimus
vulgarium poematum unum esse suppremum, quod per
superexcellentiam cantionem vocamus: quod autem
suppremum quid sit cantio, in tertio huius libri capitulo est
probatum. Et quoniam quod diffinitum est pluribus generale
videtur, resumentes diffinitum iam generale vocabulum per
quasdam differentias solum quod petimus distinguamus.
8. Dicimus ergo quod cantio, in quantum per superexcellentiam
dicitur, ut et nos querimus, est equalium stantiarum sine
responsorio ad unam sententiam tragica coniugatio, ut nos
ostendimus cum dicimus
Donne che avete intelletto d'amore.
Quod autem dicimus 'tragica coniugatio' est quia, cum comice fiat
hec coniugatio, cantilenam vocamus per diminutionem: de qua
in quarto huius tractare intendimus.
9. Et sic patet quid cantio sit, et prout accipitur generaliter et prout
per superexcellentiam vocamus eam. Satis etiam patere videtur
quid intelligimus cum cantionem vocamus, et per consequens
quid sit ille fascis quem ligare molimur.
IX
1. Quia, ut dictum est, cantio est coniugatio stantiarum, ignorato
quid sit stantia necesse est cantionem ignorare: nam ex
diffinientium cognitione diffiniti resultat cognitio; et ideo
|
|