Pag 21

Sub predicto annorum circulo potentissimus Federicus in die sancte Lucie lucem istius
vite amisit in Apulia, descenditque ad inferos, nihil secum deferens nisi fisculum peccatorum.
Anno Domini 1251. Innocentius papa post mortem nequissimi Federici, factis Alemanie
cum prelatis et principibus ordinatis, circa pasca exiens de Lugduno, venit ad Ianuensem
civitatem, ubi omnes magnates Lombardie qui curiam ecclesie sectabantur, ei cum reverentia
occurrerunt. Deinde venit Mediolanum, et recuperata civitate laudensi, transiens per Lombardiam,
festinanter Perusium properavit.
Per idem tempus populus Placentinus, favore ceco contra suos milites concitatus, auxilium
Cremonensium imploravit, et expulsis militibus, Ubertum Pelavicinum in suam perniciem
elegerunt in ducem et rectorem.
Eodem anno Conradus filius Federici, descendens de Alemania, venit Veronam et cum
auxilio Ecelini in mense decembri intravit mare in portu Latexane et navigans in Apuliam,
eam cum insula Scicilie facillime optinuit secundum sue beneplacitum voluntatis.
Per idem tempus mortuus est Rainaldus filius Marchionis estensis, quem pro obside receperat
infelicissimus Federicus. Reliquit autem filium et filias quos habuit de quadam puella
nobili de Apulia, dum in carcere satis curialiter teneretur. Marchio autem naturali amore
inductus fecit caute filii sui dulcissimos fructus sibi de Apulie partibus apportari, et faciens
ipsos fieri legitimos tam per sedem apostolicam, quam per regem Alemanie Guilielmum,
puerum nomine Obizum, qui patris imaginem tam in colore quam in membrorum dispositione
manifestissime representat, omnium suorum bonorum firmiter constituit et declaravit heredem.
Anno Domini 1252 domnus Gregorius de Montelongo, qui multis annis in Lombardia fungens
officio legationis, tam feliciter quam fideliter et prudenter pro romana Ecclesia laboravit,
ordinatus patriarca aquilegiensis a papa Innocentio, in mense januario Forum Iulii est ingressus.
Sequenti mense, videlicet februario Ricardus, comes Sancti Bonifacii, qui tum pro se,