mediolanensium, qui his, qui in castro Arone erant obsessi, succurrebant et de spoliatione
quam fecerunt obsessi egredientes post hostes et recessu Symonis ab obsidione, que erat ex
parte laci; et reditu castrorum et locorum ad civitatem que rebellaverant; et de intentione
Symonis et studio ad bellum campestre, qui in navali succubuit cedendo ab Arona, et de
exortatione Archiepiscopi quam fecit ad socios suos proscriptos, desolatos ex fuga.
In VI° paragrafo recitatur de reditu Archiepiscopi cum militibus proscriptis in Novariam
et de eius studio iterum ad reditum in patriam suam; et de lite orta in Cumis et bello civili
cumano et victoria partis Archiepiscopi.
In VII° paragrafo de introitu Archiepiscopi in Cumas et de subsidio ei a multis partibus
veniente, de invasione plurium locorum diocesis Mediolani a comite Ricardo facta duce militum
proscriptorum constituto, de ipsius comitis reditu in Cumas et de adventu eius cum
Archiepiscopo in Desium et de prelio ibi facto et victoria ibidem optenta et captione hostium.
In VIII° paragrafo de exortatione et oratione quam facit dominus Archiepiscopus in introitu
civitatis post victoriam.
In IX° paragrafo de introitu ipso in civitatem et letitia civium quam ostenderunt exeuntes
obviam domino Archiepiscopo.
In X° paragrafo agitur de quadam exclamatione contra instabilitatem fortune et commendatione
virtutis que caducis non innititur, sed semper manet.
In XI° describitur laus virtuosi, scilicet Iohannis baptiste qui fortune non innitens sed
virtuti, vivit adhuc in laudabili memoria hominum et Herodes habitus est reprobus. Et hec
descriptio facta est per metrum iambicum, quod maxime laudi convenit. Ultimo imponitur
silentium ipsi Caliope ut desistat et gracias Deo referat cuius ope hoc opus est expletum.
|
|