abbas in sibi dilectis non adeo crudelis existebat, et subditorum
crimina favoraliter operiens, non eos in dedecus pervenire malebat.
quoscumque vero monachos sibi familiares secretioresque
eligebat, sacramentum evangeliorum vel fidem ab eis exigebat.
inter nos autem dissentiones vel contentiones videns, non sedator
sed amplius existebat animo accensor et provocator. denique
antiquę consuetudinis plurima mutabat, et quasi libera utens potestate,
suis iussis sepius contristabat hanc congregationem. sacramentum
quoque quod nobis iuravit in nullo penitus observavit,
et utpote fallacissimus, in veritate et in promissionibus non stetit.
se etiam pannos prętiosissimos et nostri ordinis insolitos, nos
vero volebat despicabiles indui et vilissimos. multa quoque
ut vorator gulosus et cęnodoxus distrallebat, et extraneam vilissimamque
super nos doctrinam inducere gestiebat. villanorum
autem abundantium et ditius subsistentium plurimorum occasione
qualibet deprędator et non minimus depopulator, bonę
etiam consuetudinis fuit sublator.] castella quippe et omnia
bona filiorum Ilperini, scilicet .VI. castella quę per cartulas concessionis
huic contulerant monasterio, pavide latenterque amisit
et retinere neglexit, faciens cum Rainaldo comite pactum in futurum
legaliter damnabile. [hęc vero nomina sunt illorum:
Trebulę, castellum de Hilperino, castellum de Ginestra, podium
de Pizo, podium de Cauda Moza, et castellum de Hugo], item,
omnia bona filiorum Guidonis, quę sunt castella .VI., [idest castrum
Antoni, roccam de Salice, Collem Longum, castellum
Vecclum, Petram Baldam, Aquę Mezę et Vulgarectam], nec
non et terras sive podia atque castella Rainaldi comitis Auriculani,
et multa alia immobilia quę acquirere potuit, damnabili
incuria et pigriori negligentia amisit, quoniam terras acquirere
noviter spernebat, et, [ut cupidus insatiabilis pecunię,] adeptas
antiquitus [latenter cottidie ceu mercator] scriptitabat. quod
contra nostrorum libertatem pręceptorum agere videbatur, in
quibus continetur, ut nullus abbatum audeat inscriptiones exercere
libellorum vel pręcariorum nisi prius ab imperatore confirmatus,
|
|