curtis, pręeter quod temporibus Gregorii papę septimi aliquando
super nos hostiliter venientibus, et ęstatis tempore segetes
vel areas nostras incendere minantibus, obsides coacti dabamus,
sisque nostra reliqua bona prętio redimebamus. itaque superati
sunt ridiculi partis Oddonis, et horum veracium ausu testium per
omnia confusi. super hęc autem et viri nobiles domini pręfatorum
castellorum ostendebant munimina et instrumenta acquisitionum
suarum, quas singulis hominibus magno prętio antiquiores
ęmerant parentes ipsorum, in quibus continebatur quod
venditores ipsi sic vendiderunt parentibus eorum omne placitum,
omne districtum, omne redditurm et omne quintum et portuum
etiam teloneum de Pacciano, qui et Collis de Nera vocatur, et
de Marciliano, simulque et Gabiniallo, sicuti ipsi per successiones
parentum suorum quiete et pacifice ac sine alicuius violentia
potestatis possederunt. hęc audientes et suptilius indagantes
comes R[ainaldus] et pręfatus Bellincio iudex eius, secretius invicem
consilium habuerunt, et de sententia diffinite proferenda
prudentissime pertractare ceperunt. et quia alicui partium forsitan
gravari pręvidebant, sagaciter egerunt, ut minime sententia
proferretur sed magis ęquo pacto inter eos causa ipsa finiretur.
quod quia non valuerunt, rogatu comitis R[ainaldi] quęque pars
sua pignera et obsides ab eo receperunt, et in fine, quam spatiis
annorum quatuor per sacramentum firmaverant Oddo et domnus
abbas, cum huius monasterii et Oddonis captivi laxarentur, permanere
eos omnimodis decrevit. anno Christi incarnationis millesimo
.CV., mense iulii die .XV., in palatio castri Tophię. ubi interfuerunt ex parte Oddonis: Leo iudex, Cencio Iohannis
Madelmi, Benedictus de Piscatrice, et Gesfredus morator Reatinę
urbis. ex parte autem domni abbatis: Petrus iudex a Sancta
Maria Maiore, Rainerius Perosinus, Berardus de Archidiacono Ortano, et Petrus de Transtybere.
Prudentium sane virorum, maxime catholicorum, moris est providere
in omnibus bona non solum coram Deo sed etiam coram
|
|