Hugo Bononiensis: Rationes dictandi prosaice

Pag 79


animo incessanter congaudeo. te etenim dono scolaribus
legere, uictum quoque quibus potes pro dei amore tribuere,
meis insonuit auribus.
Quod laude dignum iure conmendatur ab omnibus.
Aduersatiua seu distributiua.
Licet insignia, clarissime iuuenum, per morum honestatem
euidenter appareant, satagere tamen summopere debes,
ut luce philosophie super addita multo clarius enitescant.
hoc enim quasi speciale bonum humanis mentibus solis
est attributum. ut enim Seuerinus: cetera, inquit, fere
caduca et inbecilla labentia, et si ad fortune uicem spectes
pene semper sunt aliena. set opulentiam litterarum nec
presens minuit etas, auget pocius atque confirmat uetustas.
Temporalis.
Postquam tue sospitatis et prosperitatis fama auribus
meis intimauit, mee dilectionis paruitas aduenire uestrisque
congaudere successibus illico desiderauit.
Aliter.
E quo tue fraternitatis noticiam et societatis dilectionem
habui, totis animi et corporis uirtutibus ac uiribus eam
retinere studui.
Imperatiua.
Uestre liqueat paternitatis auribus, me dei gratia Bononie
sospitem degere, et in litterarum disciplinis pro posse
satagere.
Negatiua.
Non magisterii assiduitas, non exercicii diuturnitas, non
stipendii inmensitas illum ad litteras excitare uel sublimare
ualuerit, quem de sue doctrine imbre non irrigauerit.
Interrogatiua.
Quis tanto posset perfrui gaudio, quantum te in presentiarum
habere audio? amicicie enim cogimur uinculo,
plus amicorum gaudendum successu quam proprio.

Torna all'inizio