15. Fit etiam huiusmodi mutatio nonnumquam cum adminiculo
dictionum copulativarum, vel habere, seu haberi, vel motionem,
vel situm, vel dationem, vel receptionem significantium:
– copulativarum dictionum, ut: copulatus, astrictus, conexus,
colligatus sum amori, vel amor tuus mihi; vel copulavi, conexui,
colligavi animum amori tuo, vel ad amorem tuum; vinctus sum
amore tuo, vel nexibus amoris tui, vel nexus sub vinculo amoris
tui; affectus sum amore tuo; dispositus sum circa amorem
tuum; et similia;
– habere vel haberi significantium, ut: habeo, gero, fero amorem
tuum; detineor, repleor, profusus sum, plenus sum, imbutus
sum amore tuo;
– motionem significantium, ut: moui, appuli, applicui, induxi,
detuli animum ad amorem vel in amorem tuum vel amorem
tuum in animum meum; inductus sum in amorem tuum; allexit,
attraxit me sibi amor tuus, venit in animum meum amor tuus;
– situm significantium, ut: situs, positus est, fixus est, radicatus
est, radicem fixit; sedet, iacet, stat, manet, heret, moratur
in animo meo amor tuus, vel animus meus in amore tuo;
– dationem significantium, ut: datus, traditus sum amori tuo;
dedi, tradidi, contuli me amori tuo; contulit se mihi amor tuus;
– receptionem significantium, ut: recepi, suscepi, admisi amorem
tuum; captus sum amore tuo; coepit, rapuit me sibi amor
tuus.
Ad huiusmodi positionem adverbia etiam vel coniunctiones
vel prepositiones adminiculantur, secundum significationem
uniuscuiusque. Adverbia localia ita: "ubi ego scribo, tu legis",
idem locus est scriptionis meę et lectionis tuę.
16. "Moror te", id est morari te facio; et moror absolute.
"Commemoro te illius rei" et "commemoro tibi illam rem".
"Interdicitur mihi illa re", pro: illa res interdicitur mihi. Qua
grammatica Seneca utitur: admoneo te illius rei; Salustius: «tanti
viri nos tempus admonuit».
|
|