14. “Hic si, domine, fuisses, meus frater mortuus
non fuisset. Sed hoc scio quia, quod poposceris,
dabit tibi deus. ” Ait Iesus : “Martha, Lazarus
surget. Credere si possis, uides dei gloriam. ”
15. “Scio, domine, resurget in die nouissima. ”
“Ego sum” respondit Christus “uitae resurrectio.
In me si quis credit, uiuit, etiam si mortuus
fuerit. Credis hoc, Martha? ” “Credo” dixit “domine.
16. Tu es unicus aeterni genitoris filius,
si tu praesens hic fuisses, meus frater uiueret. ”
O quam, Martha, credis, recta fide loqueris.
Vbi uita presens adest, mors abesse creditur.
17. His in domini benignis consolata labiis
cursim pergens et Mariam uocauit silentio:
“Ecce noster adest bonus magister et uocat te.”
Mox exiliens audito Iesu sancto nomine.
18. Currens anxia peruenit, erat ubi dominus,
crinibus auulsis sparsim soluta caesarie,
pectus pugnis sauciatum, lacrimarum riuolis
teneris infectis genis, madefacta facie.
19. Nam qui solet se suffundi rubor uenustissimus
mixtus roseo candor, simulatus liliis,
in pallore mox conuersus lusit pulcritudini.
Iam singultu quatiente uox stridebat gracilis.
20. Mox amplexos incuruata Christi pedes strincxerat.
“Heu me, domine, si presens adfuisses, Lazarus
non fuisset delicatus meus frater mortuus.”
flebant Martha seu Maria, cunctus flebat populus.
|
|