Salimbene de Adam: Cronica

Pag 249


non venerunt alii fratres? In veritate si papa esset Ravenne,
cum cardinalibus deberet occurrere ad istam letitiam contemplandam».
Audiens hec prospexi eum et subrisi dicens: «Benedicaris
tu, fili, bene dixisti!». Cum autem ingressi fuissent Ravennam
ad ecclesiam Sancti Vitalis statim iverunt, ut locum sepulcri
Pauli Traversarii primitus visitarent. Cumque Paschetta coram
archa domini Pauli staret, elevata voce cepit flere, quasi plangeret
patrem suum, dominum Paulum, virum nobilem, strenuum
et prudentem. Et cepit facere nauseam, dedignans quod in sepulchro
patris Traversaria esset sepulta. Postmodum autem iverunt
ad hospitia ordinata. Hec omnia retulit michi qui presens fuit
et vidit, dominus Iohannes monachus, sacrista Sancti Vitalis,
amicus meus.
In crastinum autem Guillielmottus locutus est in consilio
Ravennatum. Erat enim pulcher miles et magnus prolocutor.
Cumque perorasset et concionando verba sua dixisset, plus
promiserunt ei et obtulerunt Ravennates, quam ipse postulasset
ab eis. Gaudebant enim quod casale domini Pauli reviviscere
posset. Consensit etiam in hoc dominus Phylippus archiepiscopus
Ravennas, qui erat de Tuscia. Et habuit Guillielmottus possessiones
et terras domini Pauli, sicut unquam dominus Paulus habuerat
melius, et abundavit pecunia et redditibus et edificavit curtes
et casalia et muralia et palatia, et prosperatus est multis
annis, ut vidi oculis meis. Post hec elevavit se contra partem
Ecclesie, et ideo de Ravenna fuit expulsus, et omnia sua palatia
et edificia fuerunt destructa, iuxta verbum quod in Proverbiis
scriptum est, XVII: Qui altam facit domum suam, querit ruinam.
Et Eccli. XXI: Qui edificat domum suam impendiis alienis, quasi
qui colligit lapides suos in hyeme
.
Porro illa Paschetta, uxor sua, que se Aicam nominari faciebat,
filium ex eo non habuit, sed mittebat in Apuliam et pueros
V annorum et VII inde portari sibi faciebat, quos filios suos esse
dicebat. Tandem mortuus est unus ex illis, quem cum in archa
domini Pauli sepelisset, cepit eiulando clamare et dicere: «Magnitudines
domini Pauli, ubi vos derelinquo? Magnitudines domini
Pauli, ubi vos derelinquo? Magnitudines domini Pauli, ubi vos

Torna all'inizio