Satis preclaros alumnos, longe lateque per orbem, nature pregnantis
peperit uterus et plurimorum pectoribus partem sue fecunditatis infudit;
sed, preter communem opinionem omnium, in singulari subiecto
congerens quicquid contulerat universis, magistrum Petrum de Vinea
cunctis peperit clariorem. Nec sine merito sic ipsum sua liberalitate
ditavit, cum virtutum congeriem personarum varietas sepe confunderet,
sententiarum erraret auctoritas, et iura, prompta solvere buccis lacerata
domesticis, ordinarium iudicem non haberent. Multum etenim ut
requiem quereret, sapentie felicis ingenium in giro celi et abyssi profundo
circumquaque vagaverat, sed in hoc demum sua fixit tentoria,
in hoc sui motus circuitum limitavit, cum quo factum cor unum et
anima una, in eo ferrum de terra transtulit et lapidem calore resolvit,
ut quicquid esset terrena grossities in doctrine substantiam verteretur;
per cuius namque virtutis instinctum iusticia mortificata resurgeret
|
|