(si haberet). Et si faciunt praeteritum in si, mutant si in sum, ut
sensi sensum.
Terminantia in fio. Omnia verba quartae coniugationis in fio quae
desinunt, faciunt praeteritum in vi, ut suffio suffivi, et mutant vi in
tum, ut suffivi suffitum (si haberet).
In lio. Omnia coniugationis quartae verba terminantia in lio faciunt
praeteritum in vi, ut sallio sallivi, praeter salio quod facit salui.
Et si faciunt praeteritum in vi, mutant vi in tum, ut sallivi sallitum
(excipitur sepelio, quod mutat io in tum et e in u facit sepultum). Et
si faciunt praeteritum in ui, mutant io in tum, ut salio saltum.
Finientia in mio. Omnia verba quartae coniugationis quae terminant
in mio, faciunt praeterita in vi, ut redim<i>o redimivi, et mutant
vi in tum, ut redimi<vi> redimitum.
Desinentia in nio. Omnia verba coniugationis quartae quae desinunt
in nio, faciunt praeteritum in vi, ut linio linivi, praeter venio veni.
Quae igitur praeteritum in vi faciunt, mutant vi in tum, ut linivi
linitum. Et si faciunt praeteritum in ni, mutant ni in tum, ut veni
ventum.
Terminantia in rio. Omnia verba quartae coniugationis desinentia
in rio faciunt praeteritum in vi, ut ligurrio ligurrivi, praeter aurio
ausi et praeter aperio aperui et cooperio cooperui et reperio, quod facit
reperi, et comperio comperi. Et si faciunt praeteritum in vi, mutant
vi in tum, ut ligu<r>rivi ligurritum. Et si faciunt praeteritum in
si, mutant si in stum, ut ausi austum. Omnia alia mutant io in tum,
ut aperio apertum, cooperio coopertum, reperio repertum, comperio
compertum.
In vio. Omnia verba coniugationis quartae quae in vio desinunt,
faciunt praeteritum in vi, ut servio servivi, et mutant vi in tum, ut servivi
servitum.
In eo. Omnia verba coniugationis quartae in eo desinentia faciunt
praeteritum in vi, ut queo quivi, eo ivi, veneo venivi; et mutant vi in
tum, ut venivi venitum.
|
|