Item, eodem anno, de mense madii, dominus Bertoldus comes Romaniole habuit obsides 
ab utraque parte Bononiensium, et ipsos misit ad Castrum Sancti Petri, ad hoc ut ibi melius 
essent securi. 
Item, die sabati XVIII mensis eiusdem maii, fuerunt in civitate Imole anbaxiatores electi 
pro utraque parte, scilicet Lanbertaciorum et Geremiorum, ad hoc ut invicem, coram domino 
cardinali Latino legato apostolice sedis, et coram domino comite Bertoldo, essent ad tractandum 
pacem et concordiam inter eos; quam tractare vel facere nullatenus potuerunt. 
Eodem anno, die sabati XXVII mensis iulii, post nonam, frater Novellonus civis faventinus, 
de ordine fratrum Penitentie tercii ordinis sancti Francisci, de hac vita migravit ad Dominum. 
Et erat tunc iacens infirmus apud locum fratris Laurentii heremite Camaldolensis 
ordinis, in civitate Faventie, ubi obiit; et, eo die, universus clerus civitatis Faventie, cum populo 
et gente innumerosa virorum et mulierum, levaverunt ipsum fratrem Novellonum de loco 
illo, portantes eum, cum maximo gaudio et honore, ad maiorem ecclesiam beati Petri Faventie, 
ubi omnes habitantes Faventie, tam mares quam femine, cives et forenses, traxerunt; 
et quicumque de suis indumentis accipere poterat, plurimum gaudebat, quoniam sicut sanctum 
ipsum habent, et veraciter ipsum sanctum penes Deum credunt et tenent, propter bonam 
et honestam et asperimam vitam, et magnam penitenciam, quam egit in vita sua. Nam 
die noctuque verberabat carnes suas, stando in maximis ieiuniis et orationibus et penitencia 
et conversatione perfecta, agens ad limina beati Iacobi apostoli XI vicibus in vita sua, ex 
quibus V vicibus nudis carnibus perexit, verberando se continue et macerando corpus suum, 
sicut in vita ipsius descripta plenarie invenitur; propter que universus populus civitatis Faventie, 
tanquam beatum confessorem habentes, cum honore maximo ad eius exequias interfuerunt, 
cum potestate, ançianis et consulibus et toto consilio, cum cereis et honore magno 
ad missam et officium Dei cantandum, et honorem faciendum corpori sancto predicto. Et hoc 
fuit die dominico XVIII iulii; postmodum vero, diebus multis sequentibus, multa et magna et 
propicia Deus omnipotens, propter merita dicti fratris Novellonis, miracula facere est dignatus, 
sicut in descriptione vite ipsius veraciter continetur. 
Eodem anno dominus Bertoldus comes provincie Romaniole fecit fieri exercitum supra 
quoddam castrum, quod vocatur Monteveclum, supra Forlivium, quod tenebat Çapitinus, in 
quo castro Valbonenses dicebant se ius habere; et hoc exercitum factum fuit ad petitionem 
et instanciam Valbonensium, et precibus totius partis eorum Romaniole et Geremiorum de 
Bononia, et ibidem stetit dictus exercitus per plures menses. Cumque timeretur per amicos  
Çapitini ne castrum vinceretur, surexerunt Branchaleo de Andalo cum comitiva sua, eques et 
pedes, et comites Guilielmus et Petrus de Castrocario, et Guido de Bonelda de Forlivio, cum 
eorum guarnimento, ut darent auxilium Çapitino et illis, qui cum eo erant obsessi in castro 
Montisvecli. Et, die dominica XVIII mensis augusti, perexerunt in comitatum Forlivii, accipientes 
plura castra, scilicet Imeldolam et Civitellam, incendentes etiam plures domos et 
pallearia per Valbonam et illas contratas, sperantes quod propterea illi de exercitu separarent 
se ab ipso exercitu; quod propterea non fecerunt. Dum vero dominus Bertoldus comes predicta 
intellexit, statim exiens civitatem Imole, cum gente et stipendiariis suis, desuper civitatem 
Faventie, iuxta Sanctum Prosperum et per Tiglaveriam properavit, Imeldolam dirigens 
gressus suos; quod castrum Imeldole ab ançianis populi Forlivii traditum fuit sibi, et ibi 
stetit aliquot diebus.
  |  
  |