Petri Cantinelli: Chronicon

42


Item, eodem anno, de mense madii, dominus Bertoldus comes Romaniole habuit obsides
ab utraque parte Bononiensium, et ipsos misit ad Castrum Sancti Petri, ad hoc ut ibi melius
essent securi.
Item, die sabati XVIII mensis eiusdem maii, fuerunt in civitate Imole anbaxiatores electi
pro utraque parte, scilicet Lanbertaciorum et Geremiorum, ad hoc ut invicem, coram domino
cardinali Latino legato apostolice sedis, et coram domino comite Bertoldo, essent ad tractandum
pacem et concordiam inter eos; quam tractare vel facere nullatenus potuerunt.
Eodem anno, die sabati XXVII mensis iulii, post nonam, frater Novellonus civis faventinus,
de ordine fratrum Penitentie tercii ordinis sancti Francisci, de hac vita migravit ad Dominum.
Et erat tunc iacens infirmus apud locum fratris Laurentii heremite Camaldolensis
ordinis, in civitate Faventie, ubi obiit; et, eo die, universus clerus civitatis Faventie, cum populo
et gente innumerosa virorum et mulierum, levaverunt ipsum fratrem Novellonum de loco
illo, portantes eum, cum maximo gaudio et honore, ad maiorem ecclesiam beati Petri Faventie,
ubi omnes habitantes Faventie, tam mares quam femine, cives et forenses, traxerunt;
et quicumque de suis indumentis accipere poterat, plurimum gaudebat, quoniam sicut sanctum
ipsum habent, et veraciter ipsum sanctum penes Deum credunt et tenent, propter bonam
et honestam et asperimam vitam, et magnam penitenciam, quam egit in vita sua. Nam
die noctuque verberabat carnes suas, stando in maximis ieiuniis et orationibus et penitencia
et conversatione perfecta, agens ad limina beati Iacobi apostoli XI vicibus in vita sua, ex
quibus V vicibus nudis carnibus perexit, verberando se continue et macerando corpus suum,
sicut in vita ipsius descripta plenarie invenitur; propter que universus populus civitatis Faventie,
tanquam beatum confessorem habentes, cum honore maximo ad eius exequias interfuerunt,
cum potestate, ançianis et consulibus et toto consilio, cum cereis et honore magno
ad missam et officium Dei cantandum, et honorem faciendum corpori sancto predicto. Et hoc
fuit die dominico XVIII iulii; postmodum vero, diebus multis sequentibus, multa et magna et
propicia Deus omnipotens, propter merita dicti fratris Novellonis, miracula facere est dignatus,
sicut in descriptione vite ipsius veraciter continetur.
Eodem anno dominus Bertoldus comes provincie Romaniole fecit fieri exercitum supra
quoddam castrum, quod vocatur Monteveclum, supra Forlivium, quod tenebat Çapitinus, in
quo castro Valbonenses dicebant se ius habere; et hoc exercitum factum fuit ad petitionem
et instanciam Valbonensium, et precibus totius partis eorum Romaniole et Geremiorum de
Bononia, et ibidem stetit dictus exercitus per plures menses. Cumque timeretur per amicos
Çapitini ne castrum vinceretur, surexerunt Branchaleo de Andalo cum comitiva sua, eques et
pedes, et comites Guilielmus et Petrus de Castrocario, et Guido de Bonelda de Forlivio, cum
eorum guarnimento, ut darent auxilium Çapitino et illis, qui cum eo erant obsessi in castro
Montisvecli. Et, die dominica XVIII mensis augusti, perexerunt in comitatum Forlivii, accipientes
plura castra, scilicet Imeldolam et Civitellam, incendentes etiam plures domos et
pallearia per Valbonam et illas contratas, sperantes quod propterea illi de exercitu separarent
se ab ipso exercitu; quod propterea non fecerunt. Dum vero dominus Bertoldus comes predicta
intellexit, statim exiens civitatem Imole, cum gente et stipendiariis suis, desuper civitatem
Faventie, iuxta Sanctum Prosperum et per Tiglaveriam properavit, Imeldolam dirigens
gressus suos; quod castrum Imeldole ab ançianis populi Forlivii traditum fuit sibi, et ibi
stetit aliquot diebus.

Torna all'inizio