monachi super eis ad Hernostrum nuntium Heinrici imperatoris,
qui reinvestivit eos de ipsis rebus, quas tenuerunt per plures dies.
redeuntem vero pręfatum abbatem a Troia, ubi ierat cum eodem
imperatore, ceperunt prędicti per se suosque amicos et parentes
nimis rogare, ut cum eis faceret finem. tandem venit ipse abbas
cum illis, nolentibus monachis suis, in hanc convenientiam, qua
illi refutarunt ęcclesiam Sancti Nazarii cum Vallanti et medietatem
de Paterno, et medietatem de Monte Divino, et ęcclesiam
Domini Salvatoris cum duobus molinis, et cum toto tenimento
Andreę pręsbyteri. hęc omnia tenuit prędictus abbas per annum
.I. post hęc iterum ipsis rogantibus reddidit Paternum medium
et medietatem Montis et molendinum .I. alias res cum
prędictis ęcclesiis ad suam manum retinuit per istos fines: Limitem
Grossum, et terram Domini Salvatoris, et terram filiorum
Passiniani, et trivium de Campo Ancillarum Dei quomodo vadit
per viam publicam ad pontem Sancti Sebastiani et descendit inde
in flumine, et ubicumque Ursus pręsbyter tenebat in montibus et
planitiebus. sic nanque finitum est.
Item, Mainerius filius Otę dedit per commutationem in hoc
monasterio res suas de Furcone in villa de Barisiano ad colles
modiorum .VIII. et recepit ibidem post limitem modia .IIII. et
quartaria tria. item, Berardus filius Attonis dedit in hoc monasterio
pro anima Rainerii filii sui res suas ducatus Spoletani,
comitatus Reatini, quarum fines sunt: via quę pergit ad res Sancti
Iohannis, et ad fontem Ansarici, et ad torrentem, et ad terram
filiorum Hilderici, et ad limitem et costam Montis Ponzuli, et
pergit ad Crucem et per pedem montis Lestę et per collem quem
Iohannes Crassus tenuit, et venit in flumen Mellinum et in Scalellas
de Osano, et venit ad Sanctum Fortunatum et per montem
Sancti Maronis et venit ad Monumentum ad vadum de Pararia.
|
|