Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, I

Pag 141


Deo in seculo isto mortales, esse creatos et eius divine miseracione
pietatis tam regni apicem quam inimicorum victoriam nobis
datam credamus, iure illi nos semper subditos esse oportet
et eius ecclesiis digna cum reverenda honorem impendere ac ea
que sunt necessaria nostro obsequio exhibere debemus. Quod nos,
ut possumus, salubriter agentes, cum ad beati Petri corpus Rome
divina gracia de Francorum provincia venissemus, comperta opinione
eximie religionis cenobii Christi martyris Vincencii, quod
a sanctis viris Paldone, Tatone et Tasone in Samnii provincia
super Vulturnum fluvium, edificatum, fuerat, devote illuc pergere
nostrorum fidelium consilio curavimus. a quibus gratifice suscepti
eorum nos oracionibus commendantes, cum (eos obnixe peteremus
ut sibi aliquod competens beneficium a nostra imperiali
magrificencia expetere dignarentur), iamdicti venerabiles Christi
servi nostrarn exoraverunt clemenciam, ut illorum predia et possessiones
seu ecclesias per diversos fines regni Italici sibi subiectas,
precepta quoque regum Langobardorum et ducum seu quorumlibet
aliorum, oblaciones virorum ac Deo devotorum eidem cenobio
Christi martyris, Vincencii confirmaremus. (Quorum dignis peticionibus
annuentes), pro Dei amore et anime nostre remedio,
nostri quoque segni stabilitate et nostra nostrorumque fidelium
incolumitate, per hoc nostre confirmacionis preceptum predicta
precepta, scripciones vel offerciones confirmamus, concedimus et
penitus corroboramus in predicto cenobio Christi martyris Vincencii,
tam istis quam futuris perpetuis temporibus omnibus suc-cedentibus
abbatibus et fratribus ac monachis ibidem Deo famulantibus.
in primis de ipso sancto cenobio terram cultam et incultam,
(declarantes nominative ipsas hereditates, per hos fines : de ipsa
Zittula quomodo ascendit per ipsum Sangrum usque in montem

Torna all'inizio